Jaki jest termin przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych do hotelu lub podobnego zakładu?

Roszczenia o naprawienie szkody, która wynikła z tytułu utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionej do hotelu lub podobnego zakładu jak większość roszczeń ulega skutkom upływu czasu. Przepis art. 848 k.c. wprowadza dwa różne terminy przedawnienia: sześciomiesięczny oraz roczny. Odmienność tych dwóch terminów wyraża się w ich długości oraz w określeniu początku biegu przedawnienia.

Przepis art. 848 k.c. jest regulacją szczególną w stosunku do ogólnych zasad określonych w art. 118 k.c. Te stosunkowo krótkie terminy przedawnienia wynikają z dużej dynamiki w sferze uregulowanej przepisami o odpowiedzialności osób, które utrzymują hotele i podobne zakłady. Ponadto ustawodawca zdecydował się w ten sposób uregulować terminy przedawnienia w stosunku do roszczeń, o których mowa, aby wyeliminować niepewności osób odpowiedzialnych. Dalsze utrzymywanie owej niepewności zazwyczaj nie jest uzasadnione krótkotrwałością, a jednocześnie mnogością nawiązywanych stosunków obligacyjnych. Nic nie uzasadnia występowania z roszczeniami przez osoby, które korzystają z usługi hotelowej w znacznie odległej przestrzeni czasu, jeśli upływ czasu eliminuje dowody i zaciera ślady w pamięci.

Od kiedy zaczyna biec termin przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych do hotelu lub podobnego zakładu?

W obecnym stanie prawnym wyróżniamy dwa sposoby ustalania początku biegu terminu przedawnienia w odniesieniu do omawianych roszczeń:

  • subiektywny – w tym przypadku początek biegu terminu przedawnienia zaczyna swój bieg od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i wynosi on sześć miesięcy. Przeważnie poszkodowany dowiaduje się o szkodzie w trakcie pobytu w obiekcie hotelowym lub też w chwili jego opuszczenia. Natomiast jeśli poszkodowany dowiedziałby się o szkodzie później, to byłby zobowiązany do jej udowodnienia.
  • obiektywny – charakteryzuje się tym, że przedawnienie biegnie od dnia, w którym poszkodowany zaprzestał korzystać z hotelu lub podobnego zakładu i wynosi jeden rok. Zatem w tym przypadku początek biegu terminu przedawnienia jest niezależny od świadomości poszkodowanego o zaistnieniu określonego zdarzenia.

Jaki jest stosunek terminu sześciomiesięcznego do terminu rocznego ?

W przypadku roszczeń związanych z usługami hotelowymi obowiązują różne terminy przedawnienia.Oba wspomniane terminy wykluczają się wzajemnie. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest to, że upływ jednego terminu wywołuje skutek również wtedy, gdy drugi termin jeszcze nie upłynął lub nawet jeszcze nie rozpoczął swojego biegu. Taka sytuacja może mieć miejsce np. jeśli pobyt gościa w hotelu był dłuższy niż 6 miesięcy, a szkodę wyrządzono na początku jego pobytu.

Jakie roszczenia są wyłączone spod regulacji art. 848 k.c. ?

Przepis art. 848 k.c. nie dotyczy roszczeń z tytułu szkód wyrządzonych czynem niedozwolonym osobom, które korzystają z hoteli i zakładów podobnych przez utrzymującego lub jego pracowników, lub osoby, za które ponosi on odpowiedzialność na ogólnych zasadach. Szkody wyrządzone w takich okolicznościach przedawniają się na zasadach określonych w przepisie art. 442.1 k.c. Dla przypomnienia warto przytoczyć treść wspomnianego przepisu. Brzmi ona następująco:

„Art. 442[1]. § 1. Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.

§ 2. Jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.

§ 3. W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.

§ 4. Przedawnienie roszczeń osoby małoletniej o naprawienie szkody na osobie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nią pełnoletności.